Zbawienie jest wybawieniem grzesznika przez Boga z Jego własnego (Bożego) sprawiedliwego sądu.
Bóg jest całkowicie czysty i sprawiedliwy. Jest jedynym i doskonałym wzorcem sprawiedliwości wśród całego stworzenia. Ten wzorzec doskonałości został przez Niego objawiony w Biblii. Jego cząstkę widzimy w 20 rozdziale Księgi Wyjścia (II Księga Mojżeszowa), gdzie Bóg daje Mojżeszowi 10 przykazań. Widzimy w nich wzór moralnej doskonałości. Ta moralna doskonałość jest odbiciem Bożego charakteru. Jezus powiedział: „z obfitości serca mówią usta”: „Plemiona żmijowe! Jakże możecie mówić dobrze, będąc złymi? Albowiem z obfitości serca mówią usta.” (Mt 12:34). Widzimy zatem, że kiedy Bóg nadawał moralne prawo, dał nam wgląd w swój własny doskonały i nieskazitelny charakter. Prawo jest więc wzorem sprawiedliwości, który wszyscy ludzie są zobligowani przestrzegać, niezależnie od tego czy są tego świadomi, czy nie.
Nie istnieje prawo bez kary za złamanie tegoż prawa. Jeśli w prawie nie ma kary, jest ono niczym innym jak tylko sloganem. Jednak w przypadku prawa Bożego, Stwórca stwierdza, że ktokolwiek je złamie, umrze: „Oto wszyscy ludzie są moi, zarówno ojciec, jak syn – są moimi. Każdy, kto grzeszy, umrze.” (Ez 18:4). Zatem sprawiedliwym sądem Bożym nad tymi, którzy prawo łamią, jest potępienie. Bóg jednak w swoim niezwykłym miłosierdziu zapewnił wyjście z tego stanu. Tym wyjściem jest jedynie Syn Boży, Jezus Chrystus: „ Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.” (J 1:1); „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.” (J 1:14); „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.”( J 3:16); „I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.” (Dz 4:12), który umarł na krzyżu za nasze grzechy: „On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo, abyśmy, obumarłszy grzechom, dla sprawiedliwości żyli; jego sińce uleczyły was.” (1P 2:24).
Widzimy więc, że zbawienie jest wybawieniem grzesznika od sprawiedliwego sądu Bożego. Zbawienie oznacza że jesteśmy „zbawieni” od tego sądu.
